47. Season 2

Έχει Ευρωμπάσκετ, μόλις ξεκίνησε το Γαλλία – Σλοβενία, τι ρωτάτε με ποιους είμαστε, με τους Γάλλους φυσικά, αν είχαν δημιουργήσει οι Σλοβένοι το καμαμπέρ θα ήμασταν μαζί τους, αλλά δεν το δημιούργησαν, έτσι πάνε αυτά. Πάει ο Σλοβένος γύρω γύρω από τη γραμμή των 6,25, κάνει δυο βήματα μπροστά, είναι αφύλαχτος, σουτάρει για 2, έξω, δεν ήταν ζυγισμένη η βολή, από δυο μέτρα απόσταση φαινόταν. Πήραν τώρα ένα φάουλ, ίσως μπουν οι βολές και παρηγορηθούν που τους ρίχνει ένα δεκάρι ο “κοκ σπορτίφ”.

Μετά τις φετινές διακοπές ένιωσα ότι ξεκουράστηκα, όχι για πάρα πολύ, δεν είμαστε και απόγονοι του Νιάρχου, αλλά κάτι έκανα, δεν γύρισα μουρμουρίζοντας “την τύχη μου την ανερμάτιστη” και όταν η περίοδος, μετά τα μπάνια στη θάλασσα, ήρθε στην ώρα της, σχεδόν πανηγύρισα, σαν τον Αντετοκούνμπο όταν “όργωνε” την Ουκρανία (να πω βέβαια την αλήθεια δεν είχα θέμα να χάσουμε από την Ουκρανία, βασανισμένοι άνθρωποι είναι, ας πάρουν μια χαρά φέτος).

Ωστόσο, φέτος για “μπάνια” έκανα δυο απλωτές και την περισσότερη ώρα ήμουν στα ρηχά και έπαιζα με τα παιδιά των φίλων μου, ενώ δε βούτηξα  ολόκληρη (μέχρι μπουτάκι κι αυτό με το ζόρι) σε κρύα θάλασσα, για να μην σκέφτομαι μετά ότι η περίοδος ίσως καθυστερήσει λόγω αυτού. Γιατί οτιδήποτε κάνεις ή δεν κάνεις σκέφτεσαι πως μπορεί να επηρεάσει τον κάθε επόμενο κύκλο, οπότε είσαι έτοιμηγια διάφορες “θυσίες”, μικρές ή μεγάλες ή παράλογες (εγώ κυρίως για τις τελευταίες).

Η δεύτερη σεζόν επεισοδίων του Εγώ Πότε Θα Γίνω Μάνα ξεκινάει, λοιπόν, με μια κύστη 2,8 (εκατοστά να είναι; χιλιοστά να είναι; χιλιοστά θα είναι) στην αριστερή ωοθήκη και την πιθανότητα, ακόμα κι αν εξαφανιστεί η κύστη, να μη βγει ωάριο από μέσα. Δηλαδή ο γιατρός με προετοίμασε για τον κουβά, ωστόσο για πρώτη φορά μού είπε μόνος του “εντάξει, έχουμε άλλα 4”, πράγμα που ίσως να σημαίνει πως η περισυλλογή ίσως παύσει σε λίγους μήνες, εκτός αν συμβεί καμιά φοβερή ανατροπή (τύπου όπως προχτές που το Βέλγιο κέρδισε τους Ισπανούς, LOL, το πόσο το χάρηκα) και δεήσει το αναπαραγωγικό μου σύστημα να συνεργαστεί με τις επιθυμίες μου.

Φέτος δεν έχω την ανυπομονησία του 2021, αφενός επειδή υπάρχει το στοκ των 4 εμβρύων – που δεν είναι βέβαια και πρώτης ποιότητας, αλλά ό,τι βρίσκεις παίρνεις μερικές φορές – κι αφετέρου γιατί νομίζω ότι έχω λίγο κουραστεί, χωρίς όμως να θέλω και να τα παρατήσω, να πω τέρμα οι ωοληψίες, πάμε με ό,τι έχουμε. Κι αυτό, βέβαια, συμβαίνει διότι φοβάμαι μην πάνε στράφι και τα 4 και μετά χρειαστεί να ξαναρχίσω να μαζεύω, και όσο περνάνε οι μήνες, τόσο κουράζεται αυτή η ρημάδα η μήτρα με όλο της το σύστημα και όλο γερνάει, οπότε αν μου πάρει μισό χρόνο να βάλω όλα αυτά τα ωάρια και τελικά δεν πιάσει κανένα, τι θα κάνω μετά; Ναι, θα τρώω παγωτό, αυτή είναι η πρώτη απάντηση σε όλα, κάποια στιγμή θα σκάσω όμως και θα θέλω να δω πώς θα προχωρήσω με το ζήτημα της τεκνοποίησης/ τεκνοαπόκτησης εν γένει, διότι αν δε δουλέψει η εξωσωματική με αυτό τον τρόπο θα προσπαθήσουμε για τεκνοθεσία.

Τι θα περιλαμβάνει η 2η σεζόν της σειρούλας μας; Όχι δράκους σίγουρα, δεν είμαστε HBO εδώ, όχι δαχτυλίδια της δύναμης, καθόσον ούτε Amazon είμαστε, ούτε ίντριγκα υποθέτω, διότι δεν έχουμε την κυρα-Καλλιόπη από τον Σασμό στη ζωή μας – αν και θα είχε ενδιαφέρον μια τέτοια προσθήκη στο ρόστερ του σπιτιού μας. Ο σεναριογράφος δεν μας έχει αποκαλύψει ακόμα τι σκοπούς έχει, ελπίζω να παραμείνω η πρωταγωνίστρια (αν μη τι άλλο, “τα λέω”, δεν είμαι για να με χαραμίσεις σε κανένα sub-plot χωρίς σκοπό) και η υπόθεση να αποκτήσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από ό,τι πέρυσι. Στο μεταξύ ένας Γάλλος έχασε μια πάσα που του έριξε ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ένας συμπαίκτης και έπαθα την απόλυτη εξαλλοσύνη, κι εκεί που η Γαλλία ήταν μπροστά με αυτοπεποίθηση, άρχισε να τής βαράει στα αυτιά η Σλοβενία και να προηγείται με πάαααρα πολλή αυτοπεποίθηση, αυτή του Βαλκάνιου που έχει ζήσει εποχές δόξας της Γιουγκλοπλάστιγκα.

Να περιμένω την ανατροπή κι εγώ; Όχι ακριβώς, όσοι ξέρουν από μπάσκετ, μπορούν να καταλάβουν ότι αν δεν φτάσεις στην 4η περίοδο και ειδικά στο τελευταίο δίλεπτο και πέρα, δε μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα.

Κόουτς Ιτούδη, αν με καλέσεις φέτος τελικά, πες το με την ώρα σου να πάω να κουρευτώ, γιατί έχω γίνει σαν το Γιέτι των Ιμαλαΐων – χωρίς το μπόι. Τέλος πάντων, ας παίξει κάποιος υπεύθυνος τον play maker στη φετινή διοργάνωση τεκνοποίησης, μην κάνω μόνο βλακείες και εξαντλήσω και τα τάιμ άουτ που δικαιούμαι.

Φωτογραφία εξωφύλλου: SevenStorm JUHASZIMRUS